Houd je van wandelen en ben je in het bezit van een of meer honden, dan is deze wandeling in Nationaal Park De Meinweg bij Roermond jouw geluksmomentje in Midden-Limburg. Hier tref je een mooi en in Nederland uniek landschap aan met bos en heide. En voor de viervoeter aan het begin een zeer ruim losloopgebied, waar je hond alvast de meeste energie kwijt kan. We vertrekken dus naar Herkenbosch, met hond en echtgenoot (niet noodzakelijk in die volgorde) om te wandelen in De Meinweg. De wandelroute is 7,5 kilometer. Praktische details en gps-track vind je aan het einde van het artikel.
Het bijzondere landschap van De Meinweg
De Meinweg is één van de twee Nationale Parken in Midden-Limburg. De andere is het Nationaal Park De Groote Peel. Er zijn wel wat overeenkomsten tussen beide parken, zoals een geschiedenis van turfwinning. Maar De Meinweg is uniek vanwege het terrassenlandschap met steile overgangen tussen de terrassen. In totaal kent het gebied een hoogteverschil van 50 meter. De terrassen zijn ontstaan door de Rijn en de Maas die hier ooit hebben gelopen. Maar ook door verschuivingen in de aardschors. De zwaarste aardbeving uit de Nederlandse geschiedenis (1992) had haar epicentrum hier in De Meinweg.
Lees ook “Vlodrop-Station: andere kant van de Meinweg“
Zoals zoveel natuurgebieden in Nederland heeft ook De Meinweg in de loop van de geschiedenis veel veranderingen ondergaan. Oorspronkelijk was hier vooral eiken- en beukenbossen. Vanaf de Middeleeuwen is er steeds meer hout gekapt en ontstonden er heidevelden. Doordat de heide te intensief begrazen werd, verdween deze ook. Zo ontstond er stuifzand en zandheuvels. Vanaf begin vorige eeuw werd er weer veel bos aangeplant. Dit was vooral productiebos met snelgroeiende naaldbomen, bestemd voor de mijnbouw.
De Meinweg is de enige plek in zuidelijk Nederland waar nog adders voorkomen. Al worden het er snel minder. Dat komt onder andere doordat zonnende adders mountainbikers niet tijdig opmerken en overreden worden. Sommige paden zijn daarom afgesloten voor fietsers.
Wandelen door De Meinweg, feest voor honden èn baasjes
We starten met wandelen bij het bezoekerscentrum en brasserie de Boshut, bij het meest zuidelijke puntje van De Meinweg, waar ook het losloopgebied voor je hond is. Ben je met kinderen, dan kun je hier een leuk kabouterpad lopen of je even vermaken in het speelbos.
Zandbergen, losloopgebied voor honden in De Meinweg
Wij steken over en wandelen zo het losloopgebied van de Meinweg in. Het is een van de weinige echt grote loosloopgebieden in de regio. Dit deel van De Meinweg heet de Zandbergen. En ja, het is er best heuvelachtig, zeker als je de kleine voetpaadjes neemt. De heuvels zijn het gevolg van zandverstuivingen uit de periode dat hier geen bos was. Het is weliswaar een losloopgebied voor honden, maar je kinderen kun je hier dus ook prima laten ravotten.
Markant in dit stuk bos is de grote open strook in het midden met hoogspanningsmasten. Misschien niet echt passend in een Nationaal Park, maar wel indrukwekkend om onderdoor te lopen. Verder tref je hier veel houtsnijwerk in oude boomstammen aan.
Restaurant en rijstal De Venhof
Aan het eind van het losloopgebied voor honden wandelen we rcihring de parking van manege en restaurant De Venhof, het andere startpunt voor de Meinweg. Dit ligt wat dieper in het bos en als je geen honden hebt om uit te laten is dit ook een uitstekende uitvalsbasis . Het ligt erg rustiek, levendig door de paarden en met een fijn terras voor een kopje koffie om op gang te komen. Er is ook een klein kinderboerderijtje met wat geiten.
Vanuit de Venhof vertrekken meerdere wandelroutes. Een familiepad dat ook geschikt is voor rolstoelen. Een klein rondje van 2 km, maar wel verrassend gevarieerd met bos, heide en een uitkijktoren. De Melickervenroute van 3,7 km. De Rolvennenroute van 5,1 km en wandelroute Paardengat van 6,7 km. Wij volgen een deel van de Rolvennenroute, het mooiste deel van De Meinweg in.
IJzeren Rijn, spoorverbinding tussen Antwerpen en het Ruhrgebied
Direct na de Venhof steek je een oude spoorlijn over. Niet zomaar een spoorlijn, maar de illustere “IJzeren Rijn”. België werd in 1839 een onafhankelijk land. Daarbij deed België afstand van een deel van Limburg. Antwerpen dreigde zo echter de verbinding met het Ruhrgebied te verliezen. Daarom kreeg België het recht een spoorverbinding aan te leggen over Nederlands grondgebied. Uiteindelijk was de spoorlijn in 1879 klaar voor gebruik.
Om toch minder afhankelijk te zijn van Nederland, liet België ondertussen nog een tweede spoorlijn aanleggen, net onder Zuid-Limburg door Sint-Martens-Voeren. De imposante spoorbruggen zie je bij de Bronnenwandeling door de Voerstreek. Deze lijn werd uiteindelijk de belangrijkste. Dat kwam doordat Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog de IJzeren Rijn sloot en Duitsland juist investeerde in verbeteringen in de spoorlijn door Sint-Martens-Voeren.
De spoorlijn in De Meinweg ligt er nu verlaten bij, half overgroeid met takken en onkruid. Kinderen kunnen vrijelijk balanceren op de rails. Toch was het nog heel recent de wens van België en Duitsland dit tracé weer te gebruiken. Volgens Nederland kon dat niet meer omdat De Meinweg ondertussen een natuurgebied was. Volgens België probeerde Nederland alleen maar de concurrentiepositie van Rotterdam veilig te stellen. Nog even was er sprake van dat het spoor hier ondertunneld zou worden, maar dat bleek te duur. Uiteindelijk is pas in 2015 besloten om het spoor in De Meinweg niet meer te gebruiken en een tracé te kiezen van Roermond via Venlo naar Mönchengladbach.
Het noordelijke deel van NP De Meinweg: wandelen langs heide, bos en vennen
Het gedeelte van De Meinweg ten noorden van de spoorlijn is qua landschap het mooiste deel van de wandeling. Hier tref je heidevelden met wat lonely trees aan. Glooiende landschappen, oude bomen, doorkijkjes en slingerende zandpaadjes. Eigenlijk alles dus wat je van een Nationaal Park mag verwachten. Honden mogen ook in dit gedeelte van De Meinweig wandelen, maar wel aan de lijn.
De Meinweg heeft bovendien meerdere vennen. Bij deze wandeling lopen we langs misschien wel de mooiste: de Rolvennen. Ze liggen prachtig te schitteren aan de voet van een heuvel nabij het adderpad. Sommige vannen in De Meinweg zijn van een natuurlijke oorsprong. Andere, waaronder de Rolvennen, niet. Deze zijn het gevolg van turfsteken zo’n eeuw geleden.
De grote natuurbrand in De Meinweg van 2020
Een artikel over De Meinweg is niet compleet zonder een vermelding van de recente bosbrand. In April 2020 woedde hier een hevige brand, die delen van het bos, en vooral heel veel heide zwaar beschadigde. Zo’n 200 hectare ging in rook op. Meer dan vierduizend mensen uit Herkenbosch werden geëvacueerd. Manege de Venhof was even in gevaar, maar is wonderwel gespaard gebleven. De brand is ontstaan langs de grote verharde weg door het natuurgebied, maar de precieze oorzaak is nooit achterhaald.
Nu, een half jaar later zie je nog overal de resultaten van deze brand. Het meest in het oog springend is de zwartgeblakerde oppervlakte, waar eerst heide stond. Verder zie je veel bomen die aan de onderkant zijn zwartgeblakerd. Veel daarvan zijn als gevolg van het vuur alsnog dood gegaan en worden nu door Staatsbosbeheer gerooid. De verkoolde plantenresten aan de oppervlakte worden hier en daar verwijderd om jonge nieuwe boompjes een kans te geven.
Laat je door de brand vooral niet weerhouden om naar De Meinweg te gaan. Het gebied is nog steeds prachtig. Bovendien is het fascinerend om te zien hoe snel de natuur weer opkrabbelt. Er groeien bijvoorbeeld alweer veel grassen, die het gebied een prachtige gloed geven. En ook de heide zal weer snel herstellen, is de verwachting, doordat de zaden die er al lagen zullen ontkiemen. Nu kun je dit proces van opkrabbelen nog aanschouwen. Over een aantal jaar zal het grotendeels weer helemaal hersteld zijn.
De naam De Meinweg
Lange tijd heb ik gedacht dat Mein de Duitse vertaling was van mijn, als in steenkolenmijn. Maar ik spreek ook alleen maar, eh… steenkolen-Duits. De naam De Meinweg heeft dus niets met mijnen te maken. Het komt van “gemeinde weiden”, oftewel gemeenschappelijk gebied. De grond hier werd tot ongeveer 1800 gezamenlijk gebruikt door de omliggende dorpen.
Mijnbouw heeft hier overigens wel min of meer plaatsgevonden. Hier is men namelijk in 1954 begonnen met het maken van de vijfde staatsmijn, Staatsmijn Beatrix geheten. Men is tot 710 meter diepte gekomen met het boren van twee schachten. Maar ondertussen bleek dat steenkool het ging afleggen tegen aardgas en aardolie. De mijn is dus nooit in gebruik genomen. De schachten zijn nu gevuld met water. De opening is afgedekt met betonnen platen. DSM bezit nog steeds de concessie voor het winnen van steenkool, mocht de mark ooit nog aantrekken.
Praktische informatie over wandelen in De Meinweg: honden los in Herkenbosch
Onze wandeling is een combinatie van bestaande wandelroutes met hier en daar creatieve omweggetjes. De bestaande routes zijn de Zandbergenroute en de Rolvennenroute. In de Zandbergen, het deel van de Meinweg waar honden dus los mogen, kiezen we voor het wandelen over de wat kleinere heuvelachtige paadjes. Aan het einde, als je het bos weer verlaat bij de wandelparkeerplaats bij Reewoude, volgen we de weg naar het speelbos en de startplek. Eventueel kun je hier ook weer door de Zandbergen terug lopen en je hond nog even lekker los laten. Dat maakt de route wel een paar kilometer wat langer.
- Startpunt van deze wandeling: Meinweg 2, 6075 NA Herkenbosch
- Lengte 7,5 kilometer
gpx bestand voor de wandeling met honden door de Meinweg
Download de gpx van deze route met onderstaande knop.
Het losloopgebied
Het gebied in de Meinweg waar je met de honden los mag wandelen bevindt zich aan de zuidkant van de spoorlijn , tussen het bezoekerscentrum/Boshut en de manege. Het is een van de weinige losloopgebieden bij Roermond in Midden-Limburg. Op het plaatje is het losloopgebied groen gearceerd. Houd wel rekening dat er hier ook fietsers rijden.
Andere mooie losloopgebieden vind je o.a; bij Budel Dorplein en in Heerlen-Zuid. Iets verder weg is het losloopgebied van Bomenpark Heesch een heerlijke plek voor de honden.
Andere wandelroutes
Er zijn meerdere routes om te wandelen in De Meinweg, maar niet allemaal met een losloopgebied voor de hond. De website van De Meinweg zelf heeft helaas een doodlopende link voor de wandelroutes, maar via de website van Staatsbosbeheer kun je ook een overzicht krijgen.
Je kunt ook heel makkelijk op de bonnefooi gaan struinen in De Meinweg. Vooral voorbij de spoorlijn is het patroon van paden is heel eenvoudig en verdwalen kan bijna niet.
Andere natuurgebieden in Midden-Limburg
Er valt in Midden-Limburg nog veel te genieten van mooie natuur.
- Behalve De Meinweg kun je ook naar het andere Nationaal Park De Groote Peel.
- De natuur tussen Thorn, Kessenich en Neeritter is mijns inziens het mooiste en meest gevariëerde van de streek
- Verassend is ook de Trage Tocht Swartboek bij Weert.
- Bij Nederweert liggen het Weerterbos en Hugterheide. Hier kun je tijdens de bronst ook ideaal Edelherten spotten.
- Ook bij de oude grindgaten rond Heel, krijgt de natuur nu erg veel de ruimte.
Blijf op de hoogte!
Zet nu je emailadres op mijn mailinglist! Af en toe ontvang je een emailtje van me met een overzicht van de nieuwste blogs. De updates komen uit wanneer het uitkomt, dus zeer onregelmatig. Een beetje zoals ik zelf ben dus. Je emailadres wordt alléén voor deze mailing gebruikt.
Zo leuk dat honden ook eens los kunnen lopen. Nog meer ideeen?
Super leuk inderdaad. Vooral omdat het echt een groter losloopgebied is en te combineren met het Nationaal Park. Ik heb nog wel een paar vergelijkbare plekken in de planning staan om te verkennen. Bijvoorbeeld de Brunsummerheide bij de Heksenberg. Weet nog niet precies wanneer ik eraan toekom, maar houd de site in de gaten, zou ik zeggen.
Het ziet er heerlijk uit op de foto’s, prachtige plek. Heel fijn ook dat honden los mogen lopen, dan kan ik onze pup eens meenemen.
Leuk, wij liepen in deze regio in de zomer. De heide was toen paars. In de winter ziet er heel anders uit, leuk om te zien!